Elk jaar is weer een film
waarin politici acteren
waarin strategen met een glimlach
nieuwe wapens demonstreren.
Elk jaar is weer een film
die gemaakt wordt voor het geld
dus je ziet maar weinig liefde
je ziet alleen maar veel geweld.
Elk jaar is weer een film
voor het Hollywood-archief
met een vuurwerk boven Bagdad Vukovar of Tel Aviv.
Maar wie spreekt er van de figuranten
gewone mensen in alle landen
mensen zoals jij en ik
op zoek naar het geluk
mensen zoals jij en ik
op de vlucht
de figuranten.
De figuranten zijn gemaakt
voor de grote massascènes
je ziet ze gaan in lange rijen
om te vluchten of te sterven
en ze verdwijnen in de tijd
voor een eindeloze reis
geen van hen wou ooit een oorlog
maar zij betaalden wel de prijs.
En aan het einde van de film
zie je alleen de grote namen
dat zijn de helden van het jaar
die de geschiedenis bepalen.
Maar wie spreekt er van de figuranten
gewone mensen in alle landen
mensen zoals jij en ik
op zoek naar het geluk
mensen zoals jij en ik
op de vlucht
de figuranten….
een gedicht/lied dat je met een steen
in je maag leest
want hoe klein we inderdaad zijn tegenover
al die overmacht
LikeLike
Unlike lots of people, I’m generally thinking about what the others need to say whenever I pay a visit to this website. However , I assume you must draw the line somewhere. There are many scenarios that necessitate two sides to the story. Unless you are accustomed to a dictatorship, you will have a difficult time merely agreeing to what you read without providing your personal viewpoint.
LikeLike
Stef Bos, raakt mij altijd in het hart… geluk, verdriet, schept inzicht door zijn wij(d)sheid, biedt troost en kracht. Hij maakt de wereld mooier, rijker, ach teveel om op te noemen.
LikeLike