Hoe lief heeft u uw dier ?

Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat zit ik met mijn neus bovenop het leed wat gebeurd in de wereld. Dierenleed wel te verstaan. Ik onderteken aan de lopende band petities, maar de laatste tijd kan ik het niet meer bijhouden. Bij deze petities ondertekenen hoort ook het bekijken van de meegezonden foto’s of video’s. Weet wat je ondertekent, anders ben je geen gemotiveerde strijder voor de rechten van het dier. Maar het gaat ver, steeds verder kan ik wel zeggen want de mens (??) is meer dan wreed en schandalig bezig. Ja, ik houd nu eenmaal van dieren, van alle dieren, en dat kan ik niet zeggen over mensen. Ik houd van twee handenvol mensen en dat is het wel. Ga er niet over liegen. Ik ga hier niets tonen en ook niets zeggen over wat de mens tegenwoordig allemaal de dieren aandoet en wat men met dieren uitvreet maar het maakt me letterlijk en figuurlijk ziek.  Ik heb het hierover regelmatig met mijn dochters, de oudste begrijpt mijn gemotiveerdheid, maar de jongste totaal niet. Ik heb haar beloofd geen foto’s meer te plaatsen op mijn FB anders wordt ik per direct geblokkeerd.

Ik gooi het nu over een andere boeg, ik onderteken nog steeds petities maar nu via twitter en google+. En dat tikt ook aardig door. Maar het dubbele is dat dat ik merk dat er maar weinig petities ook echt resultaat geven. Als je ziet wat bijvoorbeeld de Chinezen, Koreanen, en nog veel meer van dat gespuis aan die kant van de wereld uitvreet met dieren dan zakt daar ook mijn broek vanaf. Ik vraag me dan ook af of dit met petities ondertekenen is te stoppen. Als dit ooit stopt dan vermoed ik dat ik dat niet meer meemaak.

Ik heb eens tegen mezelf gezegd; oke, teken petities maar begin daar niet mee zodra je opstaat en stop er niet mee om half drie, drie uur ’s nachts. Maar dat haalde niets uit. Ik voelde me schuldig tegenover de dieren én tegenover de mensen die zo hard hun best doen om aan al dat afschuwelijke leed een einde te maken. Graag zou ik daadwerkelijk iets willen doen aan het leed, bijvoorbeeld controles uitvoeren, ergens op afgaan waar dierenmishandeling gemeld wordt, maar daarvoor kom ik niet in aanmerking heb ik mij laten vertellen. Daar heeft men oud politie mensen voor en mensen die daarvoor zijn opgeleid.  Maar naar mijn idee doen die mensen veel minder dan dat ik zou doen. Niks ervan om eerst vijf keer te gaan waarschuwen bij mensen die drie honden houden in een bench ergens achteraf. Niks geen waarschuwingen aan mensen die zieke en of ondervoede dieren hebben rondlopen. Dit zijn maar twee ( mildere )  voorbeelden maar ze gebeuren nog veel en veel te vaak. Direct handelen is mijn motto. Dus mensen zoals ik zien ze niet graag.

Dus hou ik het bij petities ondertekenen dan doe ik in ieder geval nog iets. Het is wel zo dat ik mijn eigen buurtje goed in de gaten houd. Ik moet niets zien wat op mishandeling lijkt want dan sleep ik nog diezelfde dag de inspectie mee daar naar toe. Maar het zien en niks kunnen doen aan het leed van dieren doet wel veel met mij. Ik zit vaker met gebalde vuisten en tranende ogen achter mijn pc dan niet. Kan er soms niet van eten, niet slapen ( vandaar dat ik hier ’s nacht ook heel vaak zit ). Zelf heb ik mijn leven lang dieren in huis gehad, honden, katten. Ik heb honden gekocht die onderweg waren voor bestemming vivisectie. Ook nu heb ik twee katten. Een normale kat, Gijs, en een katertje ( Fernandes ) met een neurologisch probleem. Er zijn mensen die vinden dat ik mijn probleemkat niet moet laten lijden. Maar ik heb ook een man die veel van dit diertje houdt en die zegt dat je een kind met een geestelijke handicap ook niet de deur uit doet……….

Ik zie en weet dat mijn katertje anders is dan andere katten, en ik ben overal welkom om hem te laten testen, onderzoeken, scans maken, maar dat geld heb ik niet. En nergens is het gratis. Alleen mijn eigen dierenarts vertrouw ik, die zegt recht in mijn gezicht dat alle onderzoeken mij niets anders zullen opleveren dan een lege portemonnee. Hij heeft mijn katertje twee keer in de spreekkamer gehad en wist het direct. Bij hem ben ik altijd welkom, dag en nacht.

In de vooravond slaapt mijn katertje, als hij rond elf uur wakker wordt geef ik hem eten, zet hem op de bak, speel nog wat met hem waarna ik hem weer tot rust laat komen bij mij op schoot. . Intussen onderteken ik weer petitie na petitie waarna ik naar bed sjok en mijn katje naast mij in slaap valt.

Ik wens iedereen een goede nachtrust toe . Wees goed voor uw dieren, afgesproken  ?