Van uitstel komt afstel…..
Om vijf uur had ik een afspraak met onze dierenarts. Had ja, want weer heb ik de afspraak afgebeld. Ik was er weer niet klaar voor om mijn kat in te laten slapen. Vannacht geen oog dicht gedaan en mijn kat ook niet. Maar dat laatste is al anderhalf jaar zo. De dierenarts begreep het, hij kent me. Beter gezegd, hij kent ons. Gek op dieren ten koste van veel. Mijn kinderen en ik. In oktober 2013 kreeg ik via een vriendin een straatkatje uit Spanje. Ik heb er al vaker over geschreven, wie mij volgt kent het verhaal. Nu zou ik de knoop doorhakken. Het is voor mij niet vol te houden en de kat weet niet beter. Slapeloze nachten en niet de deur uit kunnen omdat de kat niet alleen kan zijn. Ik moet hem op de bak zetten een paar keer per dag, ik moet hem voeren omdat hij acht van de tien keer niet uit zichzelf gaat eten . Water geven met een pipetje omdat ook zelf drinken niet lukt. Echt alles geprobeerd, overal brokjes en waterbakjes geplaatst, maar er van eten of drinken ho maar. Een maatje aangeschaft voor hem met de hoop dat hij daarvan zou leren. Niet dus.
Uitstel of afstel……en zo doorgaan. Ik weet dat ik dat niet ga trekken maar de knoop doorhakken is zo moeilijk. Mijn kinderen praten met me als Brugman maar laten de beslissing helemaal aan mij over. Ook mijn man geeft niet thuis, hij vindt als moslim dat je geen enkel leven mag beëindigen ( daar kan ik heel veel op zeggen maar dat doe ik niet ) en laat de beslissing ook aan mij over. Doe maar wat jij wilt……lekker makkelijk allemaal. Ik heb mijn katertje zojuist weer gevoerd en terwijl ik dit typ kijkt hij me af en toe aan. Kan een kat denken ….. ik weet het niet. Er zijn mensen die het wel denken te weten, misschien zijn zij in een vorig leven kat geweest, wie zal het zeggen. Is hij me dankbaar of niet voor het uitstel…..afstel…..geen mens die het mij zeggen kan………
My Life 
Wat de één leed vindt, vindt de ander mededogen en liefde….
Wat een dierwaardig bestaan is…. daar hebben we allemaal onze eigen waarheid over.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste……ik moet de knoop doorhakken…..bedankt Maeve.
LikeLike
Wat een ontzettend moeilijk moet dit zijn en Ik zou je geen raad kunnen geven hierin .En ja konden we maar begrijpen wat er in zo’n koppie omgaat.Mocht je besluiten om hem in te laten slapen dan weet je van jezelf dat je alles voor hem gedaan heb wat je kon .Ik wens je veel sterkte met je beslissing en ik weet zeker dat je de juiste zult nemen .
Elisabeth
LikeLike
Wat een verdrietige tijd voor je en ik kan je alleen veel sterkte wensen .In je hart weet je dat het beter is zo maar dat maakt het verdriet niet minder .Ik weet niet zo goed wat te zeggen .
Liefs Elisabeth
LikeLike
Lieve Elisabeth, natuurlijk weet ik diep in mijn hart dat het zo beter is voor Fernandes…….maar afscheid nemen van een leven wat je zo vreselijk lief is, is hartverscheurend……
Dank je wel …….
liefs, Anne
LikeLike
Ik weet het lief mens .Even in gedachten een arm om je heen !
LikeLike
dikke kus….
LikeLike
Lieve Maggy je hebt de goede beslissing genomen het was al te lang aan het duren en Fernandes zou nooit een normaal leven hebben kunnen leiden dat weten wij beiden diep in ons hart,denk aan de mooie herrineringen met hem en weet dat ik en hem je eeuwig dankbaar zijn voor wat je voor hem allemaal hebt gedaan uit liefde,ik leef met je mee in het verdriet want hij was voor mij heel speciaal en ik zal hem voor altijd in mijn hartje meedragen.Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke momenten ..Nany x
LikeLike
Lieve Anne
Ik doe het maar hier even schrijven .Natuurlijk mis je dat mannetje elke minuut en elke dag,Maar lief mens het verdriet zal op den duur wat zachter worden en je weet dat je beslissing hoe moeilijk ook goed is geweest .Dat kopje kon geen rust vinden ondanks alles wat jij en je man ook probeerde voor hem en dat is veel geweest ,zoveel liefde tijd en aandacht .
Sterkte en liefs ,Elisabeth
LikeLike