Coronavirus..

19:30 het nieuws van donderdag 4 juni op RTL 4. In januari al mensen met corona klachten in Nederland.

Als moeder voel je dingen aan, het kon niet zo zijn dat de hersenbloeding mijn dochter fataal geworden was. Ik heb het diverse malen gezegd nadat bekend geworden was dat het coronavirus in Nederland gesignaleerd was. Diana had de operatie om de ader in haar hersens te sluiten goed doorstaan, dat werd mij persoonlijk door de neuroloog verteld.

Diana hoestte al vanaf begin december. Toen het hoesten maar niet overging maakte ze een afspraak met de huisarts. Deze gaf haar het advies naar de drogist of apotheek te gaan om een hoestdrank te kopen. Drie weken daarna hoesste Diana nog steeds, dus weer een afspraak gemaakt. Dit keer kreeg ze het medicijn codeïne voorgeschreven, maar ook dat had geen resultaat. Dan nog maar een foto van de longen, maar deze toonde geen bijzonderheden. Het was klaar voor de huisarts, het zou wel weer overgaan…..deze mededeling kreeg jij op 22 december van de huisarts te horen.

22 December was je eerste vakantiedag, twee weken zou je gaan genieten van je wintervakantie, en samen hebben we diezelfde maandag nog in het centrum op een terrasje gezeten. We namen rond een uur of vijf afscheid, en jij herinnerde mij er nogmaals aan dat wij de volgende ochtend op tijd bij de kapper moesten zijn. Verslaap je niet moeder, zei je nog, en we zwaaiden naar elkaar tot je de hoek om was.

De volgende ochtend rond negen uur werd ik gebeld door je man, je was rond middernacht onwel geworden, en na enige tijd heb je zelf aangegeven dat je man de ambulance moest bellen. In het ziekenhuis werd geconstateerd dat je getroffen was door een hersenbloeding. Je hoestte nog steeds maar daar werd verder géén aandacht aan geschonken. Toen je een aantal dagen op de IC had gelegen werd je plots overgeplaatst naar de gewone afdeling, het ging beter met je, werd ons verteld.

Twee januari ’s nachts ging het ineens zo slecht met je dat je teruggestuurd werd naar de IC, je was in slaap gebracht en lag aan de beademing, een heel akelige aanblik, je tong uit je mond…maar het slapen zou je goed doen….

Je bent niet meer wakker geworden, ondanks dat de hooggehakte jonge neurologe ons vertelde dat er nog genoeg opties open waren…..

Ik wist het direct toen half februari het coronavirus bekend werd, ik heb al die tijd gevoeld dat er iets niet klopte in het verhaal van het ziekenhuis. Het langdurig hoesten, je was stabiel toen je op de IC lag, het is misgegaan toen je werd overgeplaatst naar de gewone afdeling.

Op vier januari was je nog steeds niet wakker, het lukte niet om je met pijnprikkels wakker te maken, je was in comateuze toestand geraakt waaruit je niet meer zou ontwaken……