Drama…

Ruimtepakken op de IC

Het is voor mij een drama Diaantje, welke televisiezender ik ook aanzet, al maanden zie ik niks anders voorbij komen dan IC bedden met doodzieke mensen, verplegend personeel in ruimte pakken, en geen enkel programma slaat een verslag van de hoeveelheid nieuwe en / of overleden patiënten over. Ik sta er mee op en ga ermee naar bed, en in mijn korte slaap sessie droom ik er ook nog van.
Dan zie ik jou, dezelfde beelden, dezelfde paniek en angst gaat door mij heen. Het enige verschil is dat toen jij op de IC lag, de “ruimtepakken” aan de muur hingen, klaar voor gebruik. 
Mijn dalen blijven mede hierdoor diep, pieken zijn er niet, mijn lach is niet oprecht en mijn lichaam protesteert bij alles wat ik doe….echt bij alles. 
Ik stap van Beau over op een andere zender…” vlak over de grens in Duitsland zijn er vandaag 7000 medewerkers van een slachterij in quarantaine gegaan ” , wanneer houdt het op. Wanneer zitten we midden in een volgende crisis omdat alles steeds meer getolereerd gaat worden, grootouders moeten hun kleinkinderen kunnen knuffelen is het nieuwe voorstel. 
Weer een ander programma,” wie gaan we bij een volgende uitbraak als eerste verplegen”….is dit het nieuwe normaal? 
Dan sta ik achteraan in het rijtje, ik behoor immers tot de laatsten…. 
Ik kijk uit naar mijn gesprek met de neuroloog volgende week, ook al schiet ik er niets mee op, ik wil  praten over wat mij dwars zit, ik wil antwoord op mijn vragen……. 
Lieve Diaantje, je had nog jaren voor de boeg, je had plannen, samen zouden wij gaan vliegen…….. 
Je leeft voort in ons hart lieve dochter, 
tot onze hereniging hier op deze aarde. 
Dikke kus van mama xxxxxxx