
” Wees blij dat je de herinneringen nog hebt ‘, trek je daar maar aan op….
Zo in het voorbijgaan krijg ik deze reactie regelmatig te horen.
Sinds kort loop ik elke dag een rondje met de hond van mijn buurvrouw.
Ik loop vaak het rondje wat ik met jou samen ook vaak maakte Diana.
” Hé, alleen hier…….en een nieuwe hond?
Door de corona crisis zie ik veel meer mensen op onze wandelroute, samen, met kinderen, met de hond.
Een week of twee geleden vroeg mijn buurvrouw of ik haar hond uit wilde laten omdat ze ziek was.
” Ja, ik ben alleen, en dit is geen nieuwe hond, maar een beestje op leeftijd….het is de hond van mijn buurvrouw, en zo kom ik ook weer eens buiten, alleen ja, mijn dochter is een jaar geleden overleden”……
Ja, dan is het wel zo prettig om direct ook weer door te kunnen lopen, corona, afstand houden, letterlijk en figuurlijk.
” Ohhh ik schrik ervan, dat wist ik niet, wat erg voor je, maar wel fijn dat je toch een manier gevonden hebt om de deur uit te gaan”…. sterkte hoor, en koester de herinneringen aan je dochter “.
Ik haat het woord sterkte, als mensen niks anders weten te zeggen krijg je dat woord te horen.
Ja, ik weet het, kort lontje, snel over de rooie, en ik heb niet het gevoel dat deze gevoelens op korte termijn gaan veranderen,ik heb eerder het gevoel dat ik mij nóg meer ga afsluiten……
Ik mis je zo Diaantje…. 💔
Het zal zijn tijd nodig hebben, en je zult het op je eigen manier moeten verwerken hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Het heeft ook tijd nodig, maar als mensen mij aanspreken vind ik dat ik steeds opgewekt moet zijn, vind ik dat ik moet lachen…..maar dat lukt negen van de tien keer niet…….
LikeLike