Inmiddels zijn we weer enkele weken verder, en nee, ik heb het vorige blog niet verwijderd. Sterker nog, ik ga er nog een blog bij maken over meneer S die zich ooit mijn schoonzoon noemen mocht.
En nog een keer nee, meneer heeft nog steeds geen verdere stappen ondernomen om mijn dochter te verlossen van haar ‘ gehuwde staat ‘. Als je ooit een uitgekookt en geraffineerd heerschap hebt gezien dan is dat wel Peter S . Afgelopen week passeerden wij elkaar sinds lange tijd heel vluchtig, hij reed bij mijn flat weg in zijn oude gammele rotte rode Opeltje. De arrogantie straalde van zijn gezicht af, echt, hij kon blij zijn dat hij in dat rotte rode gammele Opeltje zat anders had ik hem naar zijn strot gevlogen. Een stiekemerd is het daarnaast ook nog. Er verdwijnen beetje bij beetje spullen uit de garage bij het huis, en ja, dat is ook de bedoeling, maar moet dat allemaal stiekem en zonder overleg ?
Vanmiddag belt mijn dochter hoogst verontwaardigd op……” nou maak je het mee, begon ze, weet je wie ik net zag en wie niet eens een groet tot mij richtten kon “….
Ik wist direct wie ze bedoelde en keek er niet van op. Een kwartier heb ik ademloos naar haar geluisterd, er was geen speld tussen te krijgen. Hoe hij het in zijn kop haalde om zonder een groet haar te passeren, of hij wel wist hoe kwetsend zoiets is, respectloos, vernederend enz enz.
Omdat we inmiddels weer een paar weken verder zijn, ik schrijf dit blog in etappes, kan ik melden dat het vordert met de garage. Ja, hij neemt zijn tijd, maar zo ken ik hem en niet anders, alles op zijn tijd en op zijn manier. En volgens zijn regels.
Maar er zijn ook regels waaraan hij zich niet houdt. Afmaken waaraan hij begonnen is o.a. Meneer wil scheiden, gaat op zichzelf wonen, stelt regels op waaraan mijn dochter zich dient te houden.
Deze hele toestand duurt inmiddels al ruim twee jaar en het einde is nog niet in zicht.
Op deze manier kan mijn dochter geen kant op met haar leven maar dat zal hem worst wezen. Zijn getrouwde vriendin, waarvoor hij destijds mijn dochter verliet, kan nog steeds niet kiezen tussen hem en haar man. Intussen gaat mijn dochter verder met het betalen van de hypotheek waarvan hij de helft zou moeten betalen. Maar hij betaalt net zoveel als hij doet, niks dus. Stel maar een lijstje op, zei hij een paar maanden terug tegen mijn dochter, hoe we verder gaan en hoe we de boel gaan verdelen. Tot nu toe geen enkele reactie hierop. Ja, natuurlijk kan mijn dochter een einde maken aan deze hele situatie door zelf naar een advocaat te stappen, maar daar worstelt ze enorm mee. Zij wilde niet scheiden, en als ik haar goed ken wil ze dat nog steeds niet. Ik probeer haar te laten inzien dat ze zich laat gebruiken op deze manier. Dat hij het niet waard is dat ze nog maar een seconde aan hem denkt. Maar ik blijf praten tegen een muur. Ik moet toezien hoe haar leven verder gaat en zij per dag meer terug getrokken raakt. Geen lachende ogen meer, zelden nog een glimlach op haar gezicht. Vrienden die het laten afweten. Werken, en slapen. Ik ben heel blij dat zij haar Williams heeft, hij is haar alles en alleen hij maakt dat er nog iets is om voor te leven.
Wat zou ik graag willen dat aan heel deze toestand een einde kwam, liefst vandaag nog, want het treft ons allemaal heel hard. Als familie zijn ook wij getroffen door deze toestand, wij willen onze dochter en zus graag weer gelukkig zien.
Dat is de reden dat ik vandaag mijn blog aan de schandpaal hang ! Omdat ik het zat ben, en tegen jou, Peter S zeggen wil, wees een vent, maak af wat je begonnen bent !!
My Life 