Tina…

Dingen kunnen snel veranderen Diaantje. Toen ik gisteren hoorde dat Tina Turner overleden was dacht ik direct aan de plakboeken met plaatjes van haar. Tijdens de verhuizing heb ik ze nog in mijn handen gehad, maar ik weet ze nu niet zo snel te vinden. In de tijd dat jij in Dordrecht woonde was je een fanatieke fan. Je bent zelfs naar een concert van haar geweest in die tijd. Omdat je geen trouwe fan bent gebleven heb ik de plakboeken een beetje onzorgvuldig weggestopt, maar ik heb ze zeker nog.

Je hebt me veel papierwerk in bewaring gegeven, je schoolrapporten, verwijzingen van dokters, uitslagen van onderzoeken, sollicitaties, dozen vol. Ik kreeg dat in bewaring toen je van Dordrecht terug naar Waalwijk verhuisde. ” Het kan nog wel ff bij jou blijven staan hé ma, jij hebt meer plek dan ik “.

Het is er nooit van gekomen om alles naar je nieuwe plek te verhuizen, want niet lang daarna verhuisde je nóg een keer, naar een huisje waar je helemaal niets kon opslaan.
Ik heb het altijd bijzonder gevonden dat jij de muziek van Tina mooi vond, ik vond haar muziekstijl helemaal niet bij jou passen. Maar niets is zo veranderlijk als de mens, dat besef ik elke dag meer……
Toch maar eens op zoek gaan naar de plakboeken van Tina, ik koester elke herinnering aan jou lieve Diaantje. Herinneringen zijn nu nog het enige wat ik heb van jou….💔

Stap voor stap…

Kan geen fatsoenlijke stap meer zetten lieve Diaantje, morgen eens gaan kijken of ik zachte schoenen op de kop kan tikken
Ik heb genoeg goede en mooie schoenen in de kast staan maar wat heb ik eraan als ik er niet mee kan lopen. Ik ben al even op zoek op het internet maar nog niet geslaagd.
Jij droeg ook altijd zachte schoenen, echt mooi vond ik ze niet, maar ze pasten perfect bij jou. Ik weet nog heel goed dat ze moeilijk te krijgen waren, en je moest en zou een reserve paar op voorraad hebben.
Ik weet zeker dat bij jouw thuis nog menig paar in de kast te vinden is…..en ja, ze waren duur, té duur voor mij om uit te geven maar als je zus morgen een beetje energie over heeft wil ik toch even een poging wagen om schoenen / sandalen te vinden.
Neuropathie hebben en dan ook nog aan je voeten is een drama Diaantje, naar de brievenbus lopen red ik nog maar amper.
Toch zal ik iets moeten, ik kan niet elke dag met open schoenen naar buiten. En buiten dat, ik wil ook weleens iets verder dan de brievenbus…..lopend dus…

Plannen?

Wat hebben wij samen veel gedaan Diaantje, ik denk er nog dagelijks aan terug. Het maakte ons niet uit of het nu mooi of slecht weer was, we vermaakten ons wel. Op zo’n zonnige dag als vandaag waren wij vast en zeker eerst een rondje bos gaan doen met de honden, om daarna samen een bakkie te doen op mijn balkon. 
Je zou het geweldig gevonden hebben op mijn balkon, en ook mijn nieuwe huis zou je geweldig hebben gevonden……
Met je zus gaat het de goede kant op. Ze gaat met een paar uurtjes per week weer aan het werk. De fysiotherapeut staat nog voor een flink aantal maanden op het programma, maar dat hoort er ook bij.

Dat ik je mis blijft een gat in mijn bestaan. Ik onderneem niks meer, ik doe de dingen die ik moet doen, maar voor meer heb ik ook de energie niet meer. Dat jij er niet meer bent heeft mij veranderd. Je zus en ik proberen er wat van te maken, onze plannen zijn vaak goed maar allebei missen wij het plezier in dingen. Op een terrasje zitten is niet meer hetzelfde als toen, na een kwartier kijken we elkaar aan en vraagt de één aan de ander ” wil jij ook naar huis “?  En zo gaat het met de meeste plannen die je zus en ik maken.
Je zus is blij dat ze langzaamaan weer aan het werk kan en dat begrijp ik wel. 

Je zus en ik gaan ons best doen om mijn slaapkamer onderhand eens gezellig te maken, dat mag na een jaar hier wonen ook wel eens gebeuren. Onze plannen en ideeën zijn goed lieve Diaantje, maar nu nog uitvoeren……