Lieve Lique, ik houd héél véél van jou ❤️❤️

Lique en Diana 1971

Met je zus uit eten geweest lieve Diaantje “kom op ma, we gaan even ergens rustig zitten en eten, en als je weer nee zegt wacht je maar in de auto tot ik terug kom “…….😶 En met je zus ook voor jan joker op en neer naar Den Bosch gereden. Nee, ik ga niet openbaar schrijven waarom. Maar je zus en ik zijn soms té impulsief, net als jij dat was, wat dat betreft waren we alle drie precies hetzelfde. 

Daarna met je zus op visite geweest bij boven- buurvrouw Clasien. Zo nu en dan vraagt buurvrouw Clasien of we op de koffie komen, even gezellig kletsen over van alles.
En elke keer weer ontdekken we overeenkomsten. Zo is buurvrouw Clasien een beetje familie van mij, en was zij de leidster van de zondagschool toen ik een jaar of zeven was.
Oma Jopie vond dat ik daar naar toe moest. 
Toen ik hier kwam wonen en Clasien zag viel meteen het kwartje. Zij herkende mij niet, en was héél verbaasd dat ik haar wel herkende.

Ik kan héél goed gezichten herkennen al zeg ik het zelf.
Afgelopen week was ik even in de Lidl, daar haal ik ayran voor mijn kleinkinderen, en wie liep ik daar tegen het lijf ? Helga, een klasgenootje van de lagere school.
De eerste keer dat ik haar tegenkwam was kort na jouw overlijden lieve Diaantje. 
Toen kwam ik nog weleens bij de Jumbo en ik herkende haar direct. Ik stopte naast haar met mijn winkelwagen en zei ” jij bent Helga….ja, zei ze, maar wie ben jij ? 
Dat was zo’n leuke ontmoeting, Helga is bijna nog net zo verlegen als toen we bij elkaar op school zaten.

Deze week zag ik haar na een lange poos weer bij de Lidl, en toen ik met mijn winkelmand vlak voor haar stilstond herkende ze mij ook meteen. Het was alsof we elkaar nóóit uit het oog verloren waren. Dat zijn bijzondere dingen,  net zo bijzonder als de ontmoeting met Clasien. Deze ontmoetingen zijn kostbaar voor mij, een stukje jeugd dat in levende lijve terug komt…….memories, ik vergeet nooit hoe belangrijk ze zijn in mijn leven…….🌷❤️