Wat had jij daar een hekel aan Diaantje. Jij was dan niet te genieten, vooral niet als het begon te regenen als wij ergens in het bos liepen met de honden. Geen paraplu, geen jas met capuchon, geen plastic zak om je haar mee droog te houden…..
Als ik eerlijk mag zijn begin ik nu toch ook wel te balen van zoveel regen. Ik kom al niet vaak meer buiten, maar nu nóg minder.
Samen sloegen wij ons er wel doorheen, en gewapend met paraplu én regenkleding was een rondje bos ook geen probleem. Maar oh wee als jij er niet op voorbereid was, dan was het hek van de dam.
Ik mis de uitstapjes met jou héél erg lieve Diaantje. Gewoon, samen even ergens zitten, mensen kijken en een beetje shoppen.
Koffie drinken bij jou in de tuin…..
Alles is voorgoed anders nu, écht alles, ook ik ben niet meer wie ik was. Het verlies van jou heeft dat met mij gedaan Diaantje.
Mijn enige troost is dat ik je terug ga zien, hier op aarde, en niet in de hemel zoals veel mensen geloven. Mensen die dat geloven kennen de bijbel niet, hebben de bijbel misschien wel in huis maar hebben er nooit in gelezen. Dan is ook Jezus Christus niet uit het graf opgestaan om zijn leven te geven voor ons.
Maar goed, ik geloof wel in een aardse opstanding en dat is mijn troost Diaantje, dat wij elkaar terug zullen zien. Wat God beloofd zal hij ook nakomen, zoals vele profetieën die God in de bijbel had voorzegd, ook reeds zijn uitgekomen……..ik zal je terugzien mijn lieve kind…..❤️❤️❤️ …..dat is voor mij een zekerheid.
My Life 