Je hebt nog een heel leven voor je. Dat was lang geleden ook zo. Ik herinner mij bijvoorbeeld nog goed dat ik zat te kijken met mijn gezin naar de inhuldiging van Beatrix. Mijn kinderen waren tieners die tijd, en ik had inderdaad nog een leven voor mij. Geen minuut stond ik stil bij de tijd, die naarmate ik ouder werd, ook voort raasde. Het zou nog jaren duren voordat ik getuige zou mogen zijn van de inhuldiging van Alexander. Mijn kinderen vlogen uit, ik kreeg kleinkinderen, maar voor mijn gevoel had ik nog zeeën van tijd. Ondertussen is ook Alexander alweer vier jaar koning. De tijd heeft niet stilgestaan, en dat ervaar ik nu dagelijks.
Als ik naar muziek luister van jaren geleden, toen ik nog een heel leven voor mij had, kan ik mij ineens heel neerslachtig voelen.” Voulez vous……van Abba, ik herinner mij dat ik op zolder op het ritme van deze song met een springtouw in de weer was. Elke dag tien minuten springen, zo bleef je jong. Dave Berry, this strange effect, dat bleef ik draaien op mijn casettebandje toen ik afgedankt werd door mijn allereerste vriendje. Ik zat in de trein naar huis toen ik dit liedje naast mij hoorde, en dat is lange tijd blijven hangen. Hij mocht niet langer met mij omgaan van zijn moeder omdat ik niet katholiek was. Ik geloof niet dat ik hem dat ooit vergeven heb.
Veel dingen in mijn leven zijn anders gegaan dan ik gepland en gehoopt had. Daar moet ik mee leven zolang mij de tijd nog rest. Ik koester de herinneringen, de mooie en de minder mooie, ze horen nu eenmaal in mijn leven thuis. Ook de verdrietige dingen kunnen opgeroepen worden door een foto, een lied, een gedicht. Ergens verstopt in een boek bewaar ik een dierbaar gedicht, dat gedicht kan zowel boosheid, verdrietige als gelukkige momenten oproepen. Geschreven door iemand die mij op een schandalige manier heeft behandeld. Ik worstel nog steeds met mijn gevoelens over deze periode….
Leef, want morgen is geen zekerheid, zingt Andre Hazes jr, en dat is ook zo. Ik wil nog graag meemaken dat mijn kleinzoons een eigen gezin zullen hebben, ik wil nog graag meemaken dat mijn dochter een nieuwe levenspartner vindt, zodat zij niet alleen in het leven staat als ik er niet meer ben. Ja, ik wil nog zoveel, maar het leven is kort, een waar gezegde dat je pas beseft als je over de helft bent. Ik heb mijn moeder nog, ik heb mijn broer nog, en érgens heb ik nog een halfbroer en een halfzus, twee kinderen uit het tweede huwelijk van mijn vader, die ik overigens ook nooit in mijn leven heb mogen meemaken. Hij nam de benen toen ik amper twee jaar oud was en heeft nooit meer iets van zich laten horen. Wat je niet hebt mis je ook niet, hoor ik vaak. In het geval van een vader gaat in mijn geval die vlieger niet op. De nieuwsgierigheid blijft, hou oud je ook bent. Je bent niet kompleet als je niet weet wie je vader is. ….
My Life 
Ik vraag het wel eens aan mijn kinderen. Ze kennen hun moeder niet. Ze heeft nooit meer naar ze omgekeken. Ik denk er vaak aan. Zou ze zo graag die kans gunnen. Tegelijk moet ik ze beschermen want het is in het verleden goed fout gegaan. Ik vraag het ze op zijn minst of ze haar ooit zouden willen ontmoeten. Het antwoord is steeds in mijn voordeel. Voel ik me schuldig om. Het is hun moeder. Hun moeder die een leven aan de heroine verkoos. Terecht of onterecht. Recht op liefde van haar kinderen of niet? Mijn kinderen in de gevarenzone brengen. Jarenlang kon ik dit niet aan deze waarheid. Wat zou er van hun geworden en zou ik dat aankunnen. Ik ben er steeds geweest en zou ik hun dan kunnen verliezen. Zoveel vraagtekens. Kinderen zonder moeder. Zoals jij schrijft blijft er een leegte. Nochtans merk ik dat niet bij hun. Ze zijn gelukkig zo te zien. Dus hoop ik de juiste keuzes gemaakt te hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Toen ik jonger was ervaarde ik het niet als gemis. Tijdens het ouder worden ging ik steeds nieuwsgieriger worden naar de man die mijn vader is, maar nergens kon ik iets over hem achterhalen. Dat heb ik vooral mijn moeder lang kwalijk genomen.
Ik het geval van jouw kinderen zou ik geen seconde twijfelen ze te verliezen. Eens gaan ze vragen over mama, naar haar op zoek misschien ook. Maar jouw kinderen kunnen met hun vragen bij jou terecht, jij bent open en eerlijk tegen ze. De band die jij als alleenstaande vader met je kinderen hebt opgebouwd is niet te vergelijken met de manier waarop mijn moeder altijd mijn vragen uit de weg ging met leugens en smoesjes.
Maar dat zoeken naar mijn vader heeft wel degelijk invloed op mijn leven gehad. En bij mijn broer totaal niet, hij mist hem niet, evenmin informatie over hem. Dat respecteer ik ook.
Jij bent een prachtige, liefdevolle vader voor je kinderen, zo’n relatie had ik niet met mijn moeder.
Kinderen zijn heel trouw aan de ouder die er altijd voor ze is. Respect voor jou JP, je hebt heel veel meegemaakt, en staat er helemaal alleen voor met je kinderen, dat dragen ze voor altijd mee inhun hart.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat maakt het verschil. Hier is die nieuwsgierigheid niet merkbaar. Als er over gepraat word dan ben ik dat. Donovan die reageert steeds boos. Gelukkig is er wel een andere vriendin sinds enkele tijd. Niet samenwonend maar wel goed de moederrol vervullend. Is mijn redding geweest. Het zijn moeilijke jaren geweest de kinderen alleen opvoeden. Soms zag ik door de bomen het bos niet meer. Was zij er niet gekomen weet ik niet hoe het verder ging afgelopen zijn. Een man heeft morele steun nodig. De liefde voor de knderen is nog steeds even groot. Nu beseffen ze dat we het huishouden samen moeten doen. Kortom, we vinden steeds wel een oplossing. Ik word er ook niet jonger op. En het gemis. Of dat er is weet ik niet. Nieuwsgierigheid merk ik ook niet. Voordeel van een geisoleerd bestaan denk ik soms. We zijn gelukkig met ons vier en staan niet gauw iemand meer toe in ons leven. Ze weten ook dat het een gevoelige kwestie blijft de moeder. Het is niet netjes wat ze heeft gedaan. Maar soit, live goes on. We zijn gelukkig nog.
LikeGeliked door 1 persoon
“Leef niet naar de gebeurtenissen van gisteren, maar naar de dromen van morgen…” We hebben denk ik allemaal wel eens dat gevoel als we ouder worden, hoe snel de tijd voorbij gaat en hoe ouder je wordt hoe sneller het gaat… En niet alles loopt zoals we plannen… Helaas! Als kind van gescheiden ouders begrijp ik heel goed de nieuwsgierigheid naar je vader. Zelf heb ik dat gelukkig niet meegemaakt dat ik een van de ouders niet kende. Dankzij mijn grootouders waren we toegewezen aan mij pa, anders weet ik ook niet wat van ons was geworden… Mijn moeder had wel om de 14 dagen bezoekrecht en dat vonden we toen als kind niet altijd fijn, maar het moest dan we een dag bij onze moeder zouden verblijven. Naarmate ik ouder werd, was ik wel blij dat ik nog een moeder had, want ik had dat anders ook wel erg gevonden als we ze nooit hadden mogen zien en dan zou ik ook willen weten wie ze was/is. Niemand is volmaakt en we maken allemaal wel fouten of nemen wel eens een verkeerde keuze. En wat de reden ook mag zijn, dat ze uit mekaar zijn gegaan, je bent steeds met twee, dus schuif niet alle schuld naar de andere… “There’s always an angel beside you!”
Fijne avondgroet, Heidi
LikeGeliked door 1 persoon